Wat stamboomonderzoek met je kan doen… Yes, je bent begonnen en je bent besmet geraakt met het stamboomonderzoekvirus… Toen ik net begon, raakte het mij om de namen van mijn voorouders te zien in de online versies van aktes (lees mijn tips om te ontdekken hoe je deze vindt). Daar stond het zwart op wit, mijn voorouders. Mijn bloedverwanten. Zonder deze mensen zou ik ook niet bestaan. Je bent niet alleen. Je bent onderdeel van een groter geheel. Het maakte mij ook nederig. Beseffend dat ik slechts een minuscuul onderdeel was van een veel groter geheel van een niet te overzien aantal mensen. Onbekenden met wie ik een bloedlijn deelden. Allemaal individuen die hun eigen verhaal hebben. Hun eigen geschiedenis, hun eigen aandeel in dit leven. En tegelijkertijd besefte ik dat ik ook op een dag terug te vinden ben in een akte of een online archief, door mensen die mij niet gekend hebben. Soms duizelt dat mij nog steeds. Kortom: stamboomonderzoek confronteert je met de vergankelijkheid van het leven, maar het kan je ook rust geven en relativeringsvermogen. Acceptatie zelfs. En energie. Nu is het jouw tijd, jij leeft nu. Maak er wat van! Geniet, wees dankbaar dat jij onderdeel mag zijn van het grotere geheel.